Non encontrei unha mellor ocasión para ler un libro de divulgación científica coma esta tarde de choiva. Pero, dende logo este non é un libro que ofreza relaxación, senón que fai todo o contrario. Espertou a miña mente e púxoa a traballar, ao mesmo tempo que chovía tras a ventá, estaba a pasar o mesmo coas miñas ideas.Dende logo como ben comenta o autor, a sociedade actual está repleta de crenzas non demostradas que nalgún caso chégaselle a dar tanta importancia coma un dato comprobado cientificamente. E eu fágome a pregunta. Por que ía ter mais peso para alguén unha tese sen base, provinte dunha crenza abstracta ca unha tese que provén dun resultado demostrado numericamente? Iso e algo moi difícil de cambiar, xa que os ideais dunha persoa libre non se poden modificar facilmente.Seguindo a longa viaxe de información e descubrimentos que nos ofrece Xurxo, tamén nos agasalla con caricaturas ao final de cada artigo que resultan interesantes e poden dar bastante que pensar,así como bastante que rir. Aquí a miña favorita:
Sen dubida, se teño que destacar algun anaco, quedaríame con este, que pon nunha situación "simpática" dalgún xeito a situación do teletransporte. Aquí o deixo:
"Será posible no futuro a teleportación de organismos complexos? Poderemos viaxar ás illas Caimán de forma instantánea? Parece difícil, incluso na teoría. De momento as partículas teleportadas son idénticas
ás orixinais nun 75%, o resto de información pérdese no propio proceso. Por outro lado, as distribucións estatísticas de partículas nun organismo biolóxico son extremadamente complexas e non está demostrado que as leis do mundo cuántico (pequeno) se poidan aplicar
a sistemas formados por billóns de partículas.
A fin de contas, os seres vivos somos as estruturas máis complexas que coñecemos. Star Trek aínda queda lonxe… bastante máis que as illas
Caimán".
Recomendolle este libro a todo aquel que queira empezar no mundo do coñecemento e da razón.
por Diego Cangas (4ºA)
Sem comentários:
Enviar um comentário